کد مطلب:30000 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اعتقادات

علت ناكاميها در اهداف چيست؟

عدم موفقيت برخي در كارها و آنچه طلب مي كنند، نه بدان است كه بگوئيم از ابتداء تقديرشان چنين بوده و نبايد به خواسته هاي مشروع خود برسند. بلكه بدان جهت است كه احياناً بدون برنامه صحيح و تدبير درست اقدام به انجام مي كنند. اينها بايد به جستجوي علت عدم موفقيت باشند. اگر علت خارج بودن عمل از عهده شخص است. طبيعي است كه مواجه با شكست خواهد شد. ضعف فكري، بدني و سلامت جسماني باعث فائق نيامدن بر مشكلات است. انتظار فرد اگر بيش از توانايي او در ابعاد مختلف باشد و هرگز به سعادت نمي رسد. گاهي شخص قدرت فكري بدني دارد. لكن مانع خارجي وجود دارد مثل اين كه پدر و مادر دختر موافق با ازدواجش با فلان جوان نيستند. و يا فقر مالي سبب رسيدن به آرزوها و خواسته ها هست. و يا اين كه كه پيگير و جدّي در رسيدن به خواسته اش نيست.
بنابراين شخصي كه از رسيدن به خواسته اش محروم شده، پس از علت يابي بايد ارزيابي بكند. اگر قادر است. علت و مانع را از ميان بردارد، هر چند با زحمت و تلاش و زمان طولاني باشد بايد اقدام كند. و اگر به هيچ وجه قادر نيست، خواسته و هدف ديگري را جانشين آن كند. و يا اگر در يك هنر موفق نمي شود هنر ديگري را جانشين آن كند. و در هنگام رفع موانع آرامش روحي و اطمينان به نفس را حفظ كند.
و صبر را كه رأس ايمان است، ابزار كارش قرار دهد.
ابوبصير مي گويد: شنيدم امام صادق((عليه السلام)) فرمود : آزاد مرد در همه احوال آزاد مرد است، اگر گرفتاري برايش پيش آيد، صبر كند و اگر مصيبتها بر سرش ريزد، او را شكسته نكند، اگر چه اسير شود و مغلوب گردد و سختي جايگزين آسايشش شود. چنانكه يوسف

ـ4ـ
صديق امين ((صلي الله عليه وآله)) را بردگي و مغلوبيت و اسارت زيان نبخشيد، و تاريكي و ترس چاه و آنچه بر سرش آمد زيانش نزد تا خدا بر او منت گذارد و ستمگر سركش را بنده او كرد، بعد از آن كه مالك او بود، خدا او را به رسالت فرستاد و به سبب او به امتي رحم كرد. صبر اين چنين است و خير در پي دارد، پس شكيبا باشيد و دل به شكيبائي دهيد تا پاداش ببينيد.
نكته لازم و آخر آنكه اساساً اين جهان بيني درست نيست كه ما براي كاميابي آمده ايم . قرآن مي فرمايد آيا انسان به هر تمنا و خواهش بايد دست يابد؟ (سوره نجم آيه 23) خير ! خداوند نا محدود و انسان محدود و نقد طلب است . خداوند قصد تربيت و رشد آدمي را دارد. بنابراين محروميت چند فايده دارد. گاه به اشتباهات آگاهي مي دهد، گاهي از بت ها و وابستگي ها جدا مي كند و گاهي در آينده مصلحت هاي برتر را نشان مي دهد.

( بخش پاسخ به سؤالات )


ـ5ـ